، نوآوری یک اهل قلم یزدی با ویرگول ،

در سال نوآوری و شکوفایی یکی از فرهیختگان یزدی با ویرگول یک نوآوری را به نام خود ثبت نمود که جای بسی حرف و حدیث داشته و دارد. اما از آنجا که درباره این ویرگول چیزی بیان نشده بر خود لازم دیدیم که تکلیفی که از این بابت به گردنمان آمده اداء نموده و دیگران را نیز از تکالیف برآمده از آن مطلع نماییم. البته ویرگولها دارای مراتب و درجات مختلفی هستند از ویرگول بی اهمیت و کم اهمیت گرفته تا ویرگولهایی که جان و حیثیت آدمی هم در دست آنهاست. در دروس ادبیات فارسی نیز به اهمیت ویرگول اذعان و برای مثال این جمله گوشزد می شود.« بخشش، لازم نیست اعدامش کنید.» - « بخشش لازم نیست، اعدامش کنید.»  زمانی هم که ویرگولهایی با اغراض سیاسی به کار گرفته شوند از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار می گردند. اما موضوع این نوشتار ابداع ویرگولی است که علی الظاهر حساب شده در متنی جا داده شده و هزاران نسخه از آن نیز منتشر و 30/1/87 مجاناً در اختیار شهروندان یزدی بویژه تک تک نمازگزاران جمعه یزد قرار گرفت و از عجائب آن اینکه تاریخ انتشار آن جریده 31/1/87 بود و تاریخ توزیع آن 30/1/87 این ویرگول جدای از اینکه متن را دچار تغییر و تحول ویژه ای نموده، شاید محکی نیز بر همشهریان عزیز یزدی زده باشد تا میزان دقت نظر آنها را ارزیابی و برای مراحل بعد نیز از این نوآوری های فارغ از شکوفایی، از نوع دوم خردادی،  به سمع و نظرشان برسانند.

     اما جریان ویرگول مورد بحث از این قرار است که نامزد انتخاباتی دوم خردادی که مدعی پیروی از خط امام را داشته و دارد، در دور دوم، در رنگین نامه انتخاباتی اش به یاد امام خمینی(ره) افتاد و بخشی از فرمایشات امام راحل را در صفحه چهار (بشارت نو شماره 123) بدین شرح درج نمود: « در مجلس، اسلام، تنها کافی نیست. بلکه باید مسلمانی باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد.»

     لازم به ذکر است امام خمینی(ره) در 4/8/62  در جمع ائمه جمعه استانها، در باب انتخاب اصلح، برای نمایندگی مجلس دوم می فرمایند: « در مجلس، اسلامِ تنها کافی نیست. بلکه باید مسلمانی باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد.» آنچه که کاملاٌ واضح است در این فراز، حضرت امام(ره) منظورشان از « اسلامِ تنها » مسلمان تنهاست. همچنانکه در ادامه هم توضیح می فرمایند:« باید مسلمانی باشد که ...» لذا منظور معظم له هیچگاه دین اسلام نبوده و امام امت، قبل و بعد از همین فراز، سه بار کلمه « برای اسلام » و یک نوبت هم «تعهد به اسلام» را بکار برده که این مزید بر علت است.

     از آنجا که سال نکو از بهارش پیداست، مخترع عزیز یزدی در رنگین نامه شان فرمایش امام (ره) را اینچنین  نوشته اند: « در مجلس، اسلام، تنها کافی نیست.» ویرگولی که بین اسلام و تنها قرار داده شده چنین القاء می نماید که منظور امام راحل این است که دین اسلام برای مجلس کافی نیست!!؟ امامی که هنوز فریادهای نخستینشان در نهضت هست که برای اسلام و نجات اسلام فریاد زدند و تا آخر هم همین بود، امروز مدعیانی که خود را خط امامی معرفی نموده و خود را پیروز خط امام در یزد قلمداد کردند، چگونه با آن سفر کرده عزیز رفتار نمودند؟!! آیا این حرکت ظلم و جفا به امام خمینی(ره) نیست؟!!. اگر در زمان انتخابات این موضوع مطرح می شد می گفتند می خواهند که رأی نیاورد، ولی الآن چه؟ حالا که آقا به مجلس رفتند و برابر اصل 84 قانون اساسی در برابر ملت مسئولند، چه پاسخی برای این کارشان دارند؟

لابد اگر مسئله جدی شود خواهند گفت که اشتباه تایپی بوده!! همانگونه که مسبوق به سابقه دو خردادی هاست که در آن لوایح دوقلو، بر خلاف اصل 113 قانون اساسی رئیس جمهور را بالاترین مقام رسمی کشور معرفی نموده و پس از 45 روز آنرا به گردن تایپیست انداختند!! گیریم که آنها اهل حرف بودند و با نوشتن سر و کاری نداشتند، ولی شما که در این عکس انتخاباتی آنچنان قلم را به دست گرفته که  اهل قلم بودنتان را ثابت، و اگر عذری به میان آید، بلافاصله عذر بدتر از گناه را تداعی می نماید!!. براستی آن هواداران  با وفا و اهل قلم، همچون آقایان کلانتری و بیطرف و عارف و سفید و مرعشی و تابش و خانم ابتکار و ... که همگی برای حمایت پا در رکاب در یزد بودند، آنها هم متوجه ویرگول ابداعی نشدند؟!!    

     شاید کسی بگوید که ای بابا تو هم به چی چی گیر دادی؟ ،ویرگول، مردم هشتشون گرو 9 هه و .. اما همین    بی اهمیتی ها و ولش کن ولش کن ها در عرصه اجتماعی کار را به جاهای باریک می کشاند. آن قضیه مسافر حجازی را داریم که در شام، یکی ادعا کرد مرکبش(شتر) مال اوست و چند شاهد هم پیدا نمود. آنها نزد معاویه رفتند تا حکم صادر شود. مدعی به معاویه گفت: این ناقه از من است و شاهدان هم شهادت دادند و حکم به نفع مدعی صادر شد. موقعی که آن دروغ گو شتر را می برد، صاحب شتر به معاویه گفت: نگاه کن ببین مدرکش پیداست، این جمل است نه ناقه، معاویه هم از فرصت استفاده کرد و به آن مرد حجازی گفت: به امیرالمؤمنین بگو با مردمی به جنگت می آیم که فرق ناقه و جمل را نمی دانند. امروز هم چه بسا کم نداشته باشیم افرادی که از آن شامی ها بیشتر نمی فهمند. مگر افراد کج فهمی را نداشتیم که مدعی مبارزه با امپریالیسم بودند و به مبارزه با انقلاب اسلامی برخاستند و بر روی ملت و مسئولین اسلحه کشیدند و در نهایت به دامن امپریالیسم و دست نشانده اش صدام افلقی پناه بردند. آیا نفاق در همین افراد خلاصه می شد؟ آیا جریان نفاقی که سعی داشته چهره اش نمایان نشود در حال مبارزه با اسلام و نظام اسلامی نیست؟ چرا آنها را هنوز نشناخته و سدّ راهشان نمی شویم؟ بلکه...

      چگونه است که یک وزیر در غرب به واسطه اینکه مدرک محرمانه را در منزل معشوقه اش جای گذاشته، بلافاصله استعفاء می دهد!! چرا که هم خودش می فهمد که چه اشتباهی کرده و هم اگر بخواهد خود را به نفهمی بزند بلافاصله دیگران او را هشیار می کنند. اما چگونه است، که یکی پس از هشت سال پست ریاست جمهوری و در آستانه اجلاس 5+1 به دروغ، تهمت تروریست پروری را به جمهوری اسلامی ایران می زند (13/2/87) و آب از آب تکان   نمی خورد؟!! و هنوز بعضی از ما به عرق یزدی بودنش عکسش را بالا نگه داشته و به آن افتخار می کنبم!!؟ حال چه کسی می تواند این خوراک تبلیغاتی در دست دشمن را خنثی کند؟ اگر هم یکی بخواهد حرفی بزند بلافاصله طرفداران زنده باد مخالف، مدعی العموم را به صحنه کشیده و فریاد بر می آورند تشویش اذهان عمومی شد، نشر اکاذیب شد، وحدت به هم خورد، دیگری اعلام می کند بعضی در خانه دستگاه چاپ(پرینتر) دارند و...

  در همین مسئله کاملاٌ واضح که فرمایش حضرت امام(ره) کاملاٌ تحریف شده ببینیم چند نفر جداٌ از آقای نماینده یزد بازخواست نموده و ببینیم که با همت جمعی چگونه این تحریف جبران می شود. اگر بعضی از بادمجان دور قاب چینها بگذارند خطاها جبران شود. اتفاقاٌ نمونه اش را در 20/2/87 شاهد بودم که فردی که بعداٌ خود را معلم هنرستان شهید قندی یزد و از اهالی سرچشمه نامید، هنگامی که نماینده جدید یزد می خواست از درب ورودی مسجد ملا اسماعیل خارج شود، با صدای بلند گفت: باقری ولش کن خاتمی را چکارش داری و بلند بلند ادامه داد تا اینکه نماینده جدید هم متوجه صدای دلنواز این آقا معلم جوان شد و ضمن دست دادن با وی خوش و وشی کردند و ... تا این حرکات چاپلوسانه باشد بنا نیست که خطا روندگان جبران خطا نموده و آب رفته به جوی بازگردد.       10/3/87

                                                                                                              علی اصغر باقری